Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Ο "ΜΕΛΙΒΟΙΩΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ" ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΙΑΓΚΟΣ-ΨΗΦΙΔΩΤΑ- ΓΛΥΠΤΑ


Ο "ΜΕΛΙΒΟΙΩΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ" ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΙΑΓΚΟΣ




.
















ΤΟ ΕΡΓΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΒΟΙΑΣ









































.















































   Ο Αντώνης Γιάγκος είναι ο «Μελιβοιώτης Ζωγράφος». Τον γνωρίζω πολύ καλά από το 1976 όταν ήρθε στην Βελίκα και έδωσε νέα πνοή στην διασκέδαση, - διαφημίζοντας έτσι την περιοχή μας- ανοίγοντας την πρώτη Ντίσκο της περιοχής Βελίκας και Αγιοκάμπου. Η Ντίσκο βρισκόταν στο ρέμα της Βελίκας, εκεί που σήμερα βρίσκεται η πολυτελέστατη ταβέρνα «Τα Πλατάνια» του Βασίλη Α. Μπάτσικα. Ως ζωγράφος, ο φίλος Αντώνης Γιάγκος, έκανε το κτίριο της ντίσκο έκθεση ζωγραφικής, που οι θαμώνες το θαύμαζαν.



 ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΩΣ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗ DISKO ΠΛΑΤΑΝΙΑ


Ζήτησα από τον Αντώνη να μου στείλει την ιστορία της πρώτης Disco στη Βελίκα για να μπορέσετε και σεις να δείτε ένα άνοιγμα, που για εκείνη την εποχή για πολλούς από μας θα ήταν βήμα ακατόρθωτο, ούτε και στη σκέψη μας. 

Νίκο, ...καλημέρα!
Σου στέλνω, όπως σου υποσχέθηκα, την:


H ιστορία της πρώτης Disco στη Βελίκα.

Τη άνοιξη του 1977 υπηρετούσα στη Μάνη. Κάθε φορά που ανέβαινα στην Ελασσόνα - όπου διέμενε η γυναίκα μου με τα παιδιά μου - αναγκαζόμουν να διανυκτερεύσω στη Λάρισα, επειδή την ώρα που έφτανα δεν είχε λεωφορείο για Ελασσόνα. Το έχανα , δυστυχώς, για ...λίγα λεπτά της ώρας.
Συνήθιζα να πάω στο ξενοδοχείο LIDO που το είχε τότε ο Σταύρος ο Μούμος, συμμαθητής μου από το δημοτικό, γείτονας στα παιδικά μου χρόνια και βαφτισιμιός της γιαγιάς μου της Συνοδιάς. Τώρα γίναμε και κουμπάροι, αφού τον στεφάνωσε ο γιος μου.
Στο ξενοδοχείο LIDO σύχναζαν τότε πολλοί χωριανοί μας (δηλ. από τη Μελίβοια)!  ..τα παιδιά που σπούδαζαν στα ΚΑΤΕ, οι διερχόμενοι ναυτικοί (καθώς μπάρκαραν ή ξεμπάρκαραν), αλλά κι άλλα παιδιά που εργάζονταν στη Λάρισα.


Πρέπει να ήταν του Αγίου Κωνσταντίνου όταν ανέβηκα για τελευταία φορά πριν τις διακοπές εκείνη τη χρονιά.


Στο ξενοδοχείο συνάντησα όλη την παρέα των παιδιών, όπως και τις προηγούμενες φορές. Τώρα, όμως,  ήταν κι ο Αντώνης Ράπτης ( γείτονας κι αυτός και φίλος από τα παιδικά χρόνια) που μόλις είχε ξεμπαρκάρει.
Αυτή τη φορά ο Α. Ράπτης, έφερε πολλά πράγματα! Σκόπευε να μην ξαναταξιδέψει, και...είπε να νοικοκυρευτεί!
Είχε φέρει ...και τι δεν έφερε! έγχρωμη τηλεόραση , φωτογραφική μηχανή, μαφνητόφωνο και προπαντός ένα τέλειο  ...σύστημα απαραγωγής ήχου με μεγάλα  ηχεία (μεγάφωνα) κι όλα τα υπόλοιπα: διπλό πικάπ, κονσόλα χειρισμού, ασύρματα μικρόφωνα, και το κυριότερο....φωτορυθμικά κι άλλα τέτοια εκπληκτικά μηχανήματα που οι περισσότεροι από μας, για πρώτη φορά τα βλέπαμε από κοντά!


Το έβαλε να παίξει και ξεσηκώσαμε τη γειτονιά!
Και τότε ...μου ήρθε η ιδέα!
-Λοιπόν, θα πάμε Βελίκα να φτιάξουμε Discoteque ( Δισκοτέκ, τη λέγαμε τότε)!
Τους άρεσε!
-...αλλά πού θα βρούμε μαγαζί; ρώτησε ο Σταύρος!
- Ε, κάπου θα βρούμε, είπα εγώ! Τι στην ευχή! Ολόκληρη Βελίκα δεν θα βρούμε ένα μαγαζί;
- Ναι, είπε κι ο Ράπτης!  ...αλλά θέλει ψάξιμο!
- Λοιπόν, είπα, αύριο Σάββατο πάτε Βελίκα και ψάχνετε  και την Κυριακή που θα επιστρέφω, μου λέτε  τι έγινε!


Έτσι κι έγινε! Την Κυριακή που επέστρεφα μου είπαν τα ευχάριστα:
-Βρήκαμε στα Πλατάνια, του Μπάτσικα! Θέλει 15.000 δρχ.
-Μέσα! Εσείς;
-Κι εμείς, λένε Σταύρος κι Αντώνης!
-Να το κλείσετε! Εγώ βάζω το μισό ενοίκιο και αναλαμβάνω να το διακοσμήσω! Τα υπόλοιπα δικά σας! Συμφωνείτε;

   Έτσι έκλεισε η συμφωνία και μετά ένα μήνα που έκλεισαν τα σχολεία ξεκίνησα να στήνω το μαγαζί.
Σε μια βδομάδα το μαγαζί ήταν έτοιμο! Δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο!  Μια φθηνή περίφραξη με λινάτσα και πεπιεσμένο χαρτόνι, ζωγραφιές στους τοίχους, στα δέντρα και την περίφραξη και μια πίστα υπερυψωμένη και στην οροφή (της πίστας) φωτορυθμικά και ηχεία!
Τα υπόλοιπα τα αφήσαμε όπως τα είχε από πριν ο Μπάτσικας: Τα ίδια παλιά καθίσματα και τραπέζια, το ίδιο ψυγείο, ποτήρια κι άλλα σκεύη.


Μόλις ετοιμάστηκε, το διαφημίσαμε  μοιράζοντας παντού ή πετώντας από το παράθυρο του αυτοκινήτου χαρτιά με το κείμενο της πρόσκλησης για τα εγκαίνια!
Στα εγκαίνια ...έγινε το ¨σώσε¨!  Είχαμε κοσμοσυρροή πέρα από τις προσδοκίες μας!


Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τεράστια επιτυχία αν δεν επακολουθούσαν  οι πάσης φύσεως συκοφαντίες και αρνητικές κριτικές  των ντόπιων καταστηματαρχών που φοβήθηκαν μην τους κλέψουμε τη δουλειά και θεώρησαν απαραίτητο να μας επιτεθούν λέγοντας  όποια ανοησία τους κατέβαινε!
Είπαν πως το μαγαζί ήταν καμπαρέ, σκυλάδικο ή και μπουρντέλο, οι πιο τολμηροί!
Έβαλαν λόγια στους γείτονες , ...κι ενώ τις πρώτες μέρες ήταν όλοι ενθουσιασμένοι που άκουγαν  τζάμπα μουσική, μετά μας επιτέθηκαν όλοι λέγοντας πως τους ενοχλεί η μουσική.


   Ύστερα ήρθε η αστυνομία, το υγειονομικό κι άλλες ενοχλητικές αρχές και ...αρχίδια!
Δεν είναι υπερβολή αν πω πως μας κυνήγησαν οι πάντες!
Παρόλα αυτά, όμως, εμείς δουλέψαμε αρκετά καλά και προπαντός....διασκεδάσαμε!  Ναι, διασκεδάσαμε! Κανένας μας δεν απέβλεπε στο κέρδος! Τζάμπα ανησύχησαν οι άλλοι καταστηματάρχες! Εμείς το κέφι μας κάναμε και δίναμε στην περιοχή ένα ξεχωριστό χρώμα και μια νότα διαφορετικής διασκέδασης!


Τις επόμενες δυο χρονιές το μαγαζί μεταφέρθηκε πίσω από του Μούμου το φούρνο, στο κτήριο του Ζιούρκα.


Το 1980 το μαγαζί...έκλεισε! Εγώ δεν είχα διάθεση λόγω πένθους (σκοτώθηκε η αδερφή μου η Άρτεμις, σε τροχαίο δυστύχημα) κι ο Αντώνης Ράπτης δεν μπορούσε μόνος του να συνεχίσει!


Αυτή είναι η ιστορία της πρώτης DISCO στη βελίκα!  Κάναμε την αρχή! Ανοίξαμε το δρόμο!  Μας πολέμησαν χωρίς να ξέρουν γιατί! Έτσι ...γιατί ήμασταν πρωτοπόροι!
Εμείς πάντως καλά περάσαμε!
Αν ενοχλήσαμε και κάποιους,  ...εκ μέρους και των άλλων συνεταίρων, του Αντώνη Ράπτη και του Σταύρου Μούμου, ζητώ συγγνώμη έστω και μετά από τριάντα τόσα χρόνια!



Αντώνης Γιάγκος
Ζωγράφος
Νίκαια Λάρισας
  





Σήμερα, ο Αντώνης, ζει στην Νίκαια της Λάρισας, ασχολείται με την ζωγραφική και με όλες σχεδόν τις τέχνες. Μπορείτε, τώρα, να μάθετε περισσότερα ανοίγοντας το www.agiagkos.blogspot.com, αλλά αυτή η σελίδα θα φιλοξενήσει την ζωή και το έργο του. Εδώ θα διαβάσετε και θα μάθετε όλα αυτά που ο χωριανός μας Αντώνης δεν θέλησε να μεταφέρει στην σελίδα του, αλλά και αυτά που δεν εκμυστηρεύτηκε σε άλλους. Παρακαλώ να είστε σε επαφή μ’ αυτή την σελίδα, έχει και άλλα για το έργο του ως ζωγράφος.
Όλα θα τοποθετηθούν με τον καιρό...