Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Ή ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
Οι γυναίκες αλατίζονταν για να μην βρωμίσουν!
    Στα μέσα της Σαρακοστής είναι η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Αυτή τη μέρα όπως και σήμερα, οι γυναίκες της Μελίβοιας μαζεύονταν σ' ένα σπίτι, σήμερα σε ταβέρνα, και γλεντούσαν μέχρι το πρωϊ.
   Περδίκη Αντιγόνη 5-03-05.  Επαιζάμε το Σταυρό, κουρίτσ' ήμουν, την πρώτη Κυριακή αλάτιζομέστουν και την τρίτη Κυριακή φτιάχναμε Σουραγλιά, πίτες και χορεύαμε εκεί στου Μούρη το σπίτ'. Είχαμε τον παππού Παπαστέφανο, τον Γκαβό, έπαιζε κλαρίνο, μένα μάτι ήταν. Τον εβανάμε την σουπιέρα στου ματ', μέχρι το πρωί χορός. Μέχρι που να πάμε  να παίξουμε το Σταυρό, στην πρώτη Κυριακή τρώγαμε αλάτι, την Σαρακοστή μαγειρεύαμε φασούλια. Σ' ένα πιάτο είχαμε αλάτι και πέρναμε από ένα σπυρί και το τρώγαμε για να μην βρωμίσουμε, να μη αρρουστήσουμε. Το μεσημέρι η απόγευμα της πρώτης Κυριακής. Ελεγάμε καλή Σαρακοστή να περάσουμε και καλό γλέντ' να κάνουμε. Άμα δεν αλατίστηκες θα βρωμίσεις, δεν σε παίρνουμε στο παιχνίδι, λέγαμε στα άλλα κορίτσια.
Η Αντιγόνη Περδίκη με τον σύζυγό της Βάϊο.
   Ευρύκλεια Πλατσά: Όλες μαζευτήκαμε και φτιάχναμε πίτες και σαραγλιά στου σπίτ' τ' Συραγώ. Του βράδ' μαγειρεψάμι φασούλια και η Κουκλάρα έφτσι μέσα σ' κατσαρόλα κι απομεινάμι νηστ'κιές. Ούλου του βράδ' χορευάμε, μέχρι του πρωϊ,  κι τραγδούσαμι:
Απού κατ’ είνι του Μτσιάρ’(ι)
απού παν’ οι Πινηκιέ,
στη μέσ’ είνι η Πάτσιου,
βρουντάει τουν τινικέ.
Συ μιρακλή κι μάγκα,
τι θέλεις κι πιρνάς
από το μαχαλά μας
για να μας τυραννάς;
Απού κατ’ είνι του ντ’βαρ’(ι),
απού παν’ η κιρασιά.
στη μέσ’ είν’ τα κουρίτσια
σκανιάζουν τα πιδιά.
Όπα μάγκα,
δεν σε θέλω πια,
να μην ξαναπεράσεις
από τη γειτονιά.
Η Ευρύκλεια Ευθυμίου με τον σύζυγό της Βάϊο, την έλεγαν κουκλάρα γιατί ήταν πολύ όμορφη.
  Ευρύκλεια Πλατσά 03-07-005: Τραγδούσαμι κι του τραγούδ' "ήμασταν μια παρέα τα καυμένα", αυτό του τραγδούσαν στους δρόμους όταν βγήκε πρόεδρος ο Αποστόλ'ς Αναγνωστούλ'ς το 1965.

Ήμασταν μια παρέα τα καϋμένα
γιεμ πεντέξη οχτώ παιδιά κυράμ δασκάλα μ’.
Ήμασταν ορκισμένα τα καϋμένα
Στον Χριστό στην Παναγιά
Κυράμ δασκάλα.
Μας κλέψαν την δασκάλα
 από μέσα απ' το σκολειό.
Στα Τρίκαλα την πάαιναν την δασκάλα
 να την στεφανώσουνε.
Και αυτήν δεν παραδέχτηκε η καυμένη
 και την κόψαν τα μαλιά.


Η Ευρύκλεια Πλατσά που είπε πολλές ιστορίες.
  Αικατερίνη Δουβώρη- Βαλάρη 27-03-2011: Αρχές του  1960 πήραμε το γραμόφωνο του Γιάννη Τσιντζιράκου και χορεύαμε εδώ στου Θόδωρου Δουβώρη το σπίτι. Φτιάχναμε Σουραϊλί και πίτες, που τις τρώγαμε στο γλέντι.

   Η ταβέρνα του Χρήστου Δουβώρη, παλαιό σπίτι που διαμορφώθηκε σε κατάστημα, εδώ έγινε ο χορός του συλλόγου γυναικών για τον Σταυρό.
Δεξιά της φωτογραφίας, η Αικατερίνη Δουβώρη-Βαλάρη.







































































Αριστερά ο σερβιτόρος Στέφανος Βαλάρης και δεξιά ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας Χρήστος Δουβώρης.