Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΑΝΟΙΚΕΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΥΡΚΟ
Ν.Τ: Ο Λεωνίδας Κύρκος είναι καταγωγής του πατέρα του από την Μελίβοια Λάρισας. Ο πατέρας του γεννήθηκε στην Μελίβοια στο σπίτι που βρίσκεται ακόμη στην Αλευριά και σήμερα κατέχει η Τζένη Τσιάρα .
Το σπίτι του Κύρκου στη Μελίβοια, αγοράστηκε από τον Λεωνίδα Τσιάρα. Ο Λεωνίδας Κύρκος έχει χαρακτηριστικά των Τσιαραίων και το Κύρκος μπορεί να είναι και το παρόνομα του παππού του, που θα ονομαζόταν Τσιάρας. Όλα αυτά είναι υποθέσεις.
Φωτογραφία του 60 από την μικρή πλατεία ατου Κουβαρά: Δεξιά της φωτογραφίας και μοναχικό είναι το σπίτι του Ράπτη Βάιου, δίπλα και αριστερά το ρέμα του Κύρκου και δίπλα στο ρέμα το σπίτι του Κύρκου, που το Αγόρασε ο Λεωνίδας Τσιάρας, συγγενής του Κύρκου το 1925 περίπου όταν ήρθε από την Αμερική. Σ' αυτό το σπίτι γεννήθηκε ο Μιχάλης, πατέρας του πρώην πρόεδρου του Συνασπισμού Λεωνίδα Κύρκου.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.
Ο Λεωνίδας Κύρκος (12 Οκτωβρίου 1924 - 28 Αυγούστου 2011), ήταν Έλληνας πολιτικός της Αριστεράς, και είχε εκλεγεί πολλές φορές βουλευτής. Διετέλεσε πρόεδρος του ΚΚΕ Εσωτερικού και της Ελληνικής Αριστεράς.
Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1924 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Γιος του πολιτικού Μιχαήλ Κύρκου, ο οποίος μαζί με τον Ιωάννη Πασαλίδη και με άλλες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς ίδρυσαν την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω των επανειλημμένων πολιτικών διώξεων. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου φυλακίστηκε κατ' επανάληψη: το 1946 για 8 μήνες και το 1948 (φυλακίστηκε εκ νέου). Το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς αντίδρασης διότι μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και ο Μανόλης Γλέζος. Αποφυλακίσθηκε το 1953.
Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην πολιτική αριστερή εφημερίδα Αυγή, πρώτα ως ρεπόρτερ και αργότερα ως διευθυντής (1958-1961).
Ο Λεωνίδας Κύρκος μπήκε στην πολιτική και εκλέχτηκε μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964 με την ΕΔΑ. Με την διάσπαση του ΚΚΕ, πήρε το μέρος των λεγόμενων ανανεωτικών δυνάμεων και βοήθησε στην καθιέρωση του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.
Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1984. Ο Κύρκος ήταν Πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτ. μέχρι τον Απρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας εκλέχτηκε Πρόεδρος. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής με τον Συνασπισμό. Έγινε στόχος σφοδρής κριτικής από το χώρο του ΠΑΣΟΚ για την συμμετοχή του Συνασπισμού στην κυβέρνηση Τζανετάκη.
To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, όμως η Βουλή εξέλεξε τον ανθυποψήφιό του, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξή στο νέο κόμμα Δημοκρατική Αριστερά [1]. Το τελευταίο διάστημα λόγω των προβλημάτων με την υγεία του είχε αποστασιοποιηθεί από την ενεργό πολιτική, αν και συχνά κατέθετε την άποψή του δημόσια. Κατά την τελευταία περίοδο της ζωής του, παρά τις δυσκολίες που γεννούσε η οικονομική κρίση, δήλωσε πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και πως θα πρέπει να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε, να κοιτάξουμε τις δυσκολίες κατάματα και να ξεπεράσουμε την κρίση[2]. Είχε δύο γιους. Πέθανε στις 28 Αυγούστου 2011 σε ηλικία 86 ετών.[3] Ο θάνατος του προκάλεσε συγκίνηση σε σχεδόν σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, ενώ μεταξύ άλλων, χαρακτηρίστηκε και ως πολιτικός που έβαζε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό[4][5].
